+ نوشته شده در بیست و دوم مهر ۱۳۹۲ ساعت ۵:۳۶ ب.ظ توسط رمضانعلی رحیمی
|
رمضانعلی رحیمی دانشجوی دوره دکتری دانشگاه تهران‘ در رشته فلسفه دین، استاد و عضو هيئت علمي و معاون علمی - تدریسی سابق دانشگاه خاتم النبیین(ص) شعبه غزنی‘ و عضو انجمن حکمت و فلسفه فارابی.
عقلانيت عقلانيت بزرگترين فضيلت فکري، معرفتي، عقيدتي و اخلاقي است.
عقلاني زيستن حتي الزام اخلاقي هم دارد. يعني حتي اگر ما بخواهيم اخلاقي زندگي بکنيم باي عقلاني زندگي بکنيم. عقلاني زيستن مقتضاي اخلاقي زيستن است و هرکس که عقلاني زندگي نميکند نه فقط خودش را در جهت ذهني- فکري- عقيدتي- معرفتي عقب نگه داشته بلکه به لحاظ ارزشهاي اخلاقي و معنوي هم خودش را محروم کرده است. ما وقتي عقلاني زندگي ميکنيم علاوه بر آثار و نتايج بسيار نيکوي ديگري که بر اين نحوه زندگي مترتب است، در حال رشد اخلاقي هم خواهيم بود؛ از لحاظ معنوي هم ارتقا و تعالي پيدا ميکنيم.